سلام فرزان

دلم مي خواست دنيا خانه مهر و محبت بود

مراد خويش را در نامراديهاي يكديگر نمي جستند

چه شيرين است وقتي افتاب دوستي در اسمان دهر تابنده هست ----چه شيرين است وقتي زندگي خالي زنيرنگ است
منم دلم مي خواست دنيا آبي آبي بود ؛ دل ها سفيد و نگاه ها سبز سبز .

خيلي زيبا بود ، نه زيبا كمه
فراتر از زيبايي چي ميشه ؟ همونه
هميشه عزيز باشي