?با نگاه روی می‌گردانیم

?با نگاه

 
? سخن می‌گوئیم

  !?در خاموشی جهان

 
?زیرا سکوت

 !?پوشنده راز عشق‌ورزی گلهاست

?و سخن‌گفتن

? از آن دست که بشاید

!?فرو‌پاشنده پایه‌های جهان

? *

?ما در دو جانب خاک ایستاده‌ایم

.و دوردست را می‌نگریم

?دستان ما

? به یکدیگر نمی‌رسند

?و صدامان را

?فاصله درمی‌بلعد

!?در تنهائی جهان

?
?چشمان ما

?در آئینه خیره می‌مانند

?تا خویشتن خویش

? مگر باز یابند

?آینه اما

? بازتاب کدام نور را

 
?به تو

?هدیه می‌تواند کرد

؟!?در تاریکی جهان 
?
?

?به بام آسمان فراز می‌شویم

?تا به آتش آفتاب

? مگر

!?رگهای منجمد، بگشائیم

?خورشید ما ولی

?بادبادک رنگینی است

?از دست کودکی‌مان گریخته

!در سردی جهان
?

?
?
?به جستجوی مروارید

?به ژرفنای اقیانوس

? .چنگ فرو می‌بریم

?این بار نیز

?خرمهره‌ای

? مگر

? به کف آید

...در

?
!آه ، محبوب من 

!?خرده مگیر

?زیستن را

? بهانه ای بایست

?چندان که شعر را

? تهاجم وهمی

?و عشق را

? تداوم لبخندی

!درجهان بی پیوند 

?
?بی بهانه بخند، محبوب من

 
?و انگشتانت

?در هیأت نگاه که بر پوستم می‌لغزد

? بی‌شتاب باش

?تا پلکهارا

? دمی

? فروبندم

!?در جهان بی رویا

?
?بی بهانه بخند، محبوب من

?آواز و راز رستن گلها را

?در تبسم تو

? مگر

? باز بشنوم

!در جهان بی لبخند

* ساسان قهرمان- از سایت قلمرو  *