ok

hello

ok

بر حسیـــن باشد سپاهی بر سپاهش میر و شاهی

میر و شاهی همچو ماهی میر لشکر یا ابوالفضـــل

ایام سوگواری سالار و سرور شهیدان حسین ابن علی و سقای دشت کربلا ابوالفضل العباس بر شیفتگان و عاشقانشان پیشاپیش تسلیت باد .

دست من نیست گاهی وقتا روزم آفتابی نمیشه

حتی با معجزه ی عشق آسمون آبی نمیشه

دست من نیست گاهی وقتا تلخ و بی حوصله می شم

بین ما بین من و تو من خودم فاصله می شم

دست من نیست...دست من نیست

یه شبایی باد و بارون میزنه به برگ و بارم

اون شبا هوای آشتی حتی با خودم ندارم

یه روزای ابر تیره منو میبره از اینجا

می بره اونوره دیروز گم می شم اون دور دورا

می دونم گاهی بلور قلبتو می شکنه حرفام

صبر تو به سر رسیده از من و سرگشتگی هام

با گذشت به من نگاه کن تو که می بینی چه تنهام

رو نگردون از من ای خوب اگه بدترین دنیام

وقتی که دور می شم از تو ای هوای مهربونی

غمو تو چشات می بینم اما ای کاش که بدونی

من گمشده.....من بد....با همه سرگشتگی هام

تو را از همیشه بیشتر

بیشتر از همیشه می خوام

من نباشم کی تو رویا موهاتو ناز می کنه؟

کی با بالای شکسته با تو پرواز می کنه؟

راست بگو من که نباشم اخمای پیشونیتو

کی میاد دونه دونه با حوصله باز می کنه؟

من نباشم کی گلای خواهشت رو آب می ده

کی با فریادت با حس عاشقی جواب می ده؟

من نباشم کی با چشمای تو سازشش می شه؟

با تموم مهربونی و غم و دیوونگیت

من نباشم کی واسه خوابت لالایی می خونه؟

تو تو هر هوایی باشی بازتو دنیات می مونه؟

تو را آتش عشق اگر پر بسوخت

مرا بین که از پای تا سر بسوخت

روزای خیلی طلایی یادته؟
روزای ترس از جدایی یادته؟

موهای شونه نکرده یادته؟

چشمک از پشت یه پرده یادته؟

عکسمون تو قاب عکسو یادته؟

بله ی بدون مکثو یادته؟

دستمون تو دست هم بود، یادته؟

غصه هامون،کم کم بود یادته؟

چشم نازت مال من بود یادته؟

دیدن من قدغن بود یادته؟

روزای بی غم و غصه یادته؟

ببینم، اول قصه یادته؟

دست گرمت تو زمستون، یادته؟
شونه ی من زیر بارون، یادته؟

واسه ی خنده، اجازه یادته؟

اونا که می گفتی رازه، یادته؟
دستاتو می خوام بگیرم، یادته؟

راستی تو، بی تو می میرم یادته؟

پیش هم بودیم، نذاشتن،یادته؟

اونا ما رو دوست نداشتن، یادته؟

چیزی خواستیم از خدامون،یادته؟

مستجاب نشد دعامون، یادته؟

یک دسته نکوشیده رسیدند به مقصد

یک دسته دویدند، به مقصد نرسیدند

چنان دلگیرم از دنیا، که خود را هم نمی خواهم

به این زخم دل خونین دگر مرهم نمی خواهم

همه نامهربانانند در این دنیای پرتذویر

چنین شد حاصل عمرم...که جز مرگم نمی خواهم

وقتی کسی رو دوست داری حاضری جون فداش کنی

حاضری دنیا رو بدی، فقط یه بار نگاش کنی

به خاطرش داد بزنی، به خاطرش دروغ بگی

رو همه چی خط بکشی، حتی رو برگ زندگی

وقتی کسی تو قلبته، حاضری دنیا بد باشه

فقط اونی که عشقتهعاشقی رو بلد باشه

قید تموم دنیا رو به خاطر اون می زنی

خیلی چیزا رو می شکنی، تا دل اونو نشکنی

حاضری قلب تو باشه، پیش چشای او گرو

فقط خدا نکرده اون یه وقت بهت نگه برو

حاضری هر چی دوس نداشت، به خاطرش رها کنی

حسابتو، حسابی از مردم شهر جدا کنی

حاضری حرف قانونو، ساده بذاری زیر پات

به حرف اون گوش کنی و به حرف قلب باوفات

وقتی بشینه به دلت، از همه دنیا می گذری

تولد دوبارته، اسمشو وقتی می بری

حاضری جونتو بدی، یه خار توی دستاش نره

حتی یه ذره گرد و خاک تو معبد چشاش نره

حاضری مسخرت کنن تمام آدمای شهر

اما نبینی اون باهات کرده واسه یه لحظه قهر

حاضری که هر جا بری به خاطرش گریه کنی

بگی که محتاجشی و به شونه هاش تکیه کنی

حاضری هر چی بشنوی، حتی اگه سرزنشه

به خاطر اون کسی که خیلی برات با ارزشه

حاضری هر روز سر اون با آدما دعوا کنی

غرورتو بشکنی و باز خودتو رسوا کنی

حاضری هر کی جز اونو ساده فراموش بکنی

پشت سرت هر چی می گن چیزی نگی، گوش بکن

وقتی کسی رو دوست داری، صاحب کلی ثروتی

نذار که از دستت بره، این گنج خیلی قیمتی

وقتی کودک خوبی می میرد یک فرشته از بهشت به زمین می آید، و کودک مرده را در آغوش میگیرد... بال های بزرگ و سفیدش را باز می کند و از بالای هر چیزی که کودک به آن ها عشق می ورزیده پرواز میکند...، فرشته یک مشتِ پر گل می چیند، و آن ها را به بالا، به پیش قادر مطلق، می برد. آن ها میتوانند، در بهشت زیباتر از زمین شکوفه بدهند، و خداوند همه آن گل ها را به قلب خود می فشارد. اما او آن گلی را که بیشتر از همه دوست دارد را می بوسد... و سپس به آن گل صدا عطا می کند تا در بزرگترین هم سرایی ستایش خداوند شرکت کند...

چشم من نگاه نکن دوباره گریت می گیره  

                         ساده بگم که عشق من باید تو قلبت بمیره

فاصله بین منو تو از اینجا تا آسموناس

                         خیلی عزیزی واسه من اما زبونت بی وفاس.