سارا - پاتوق دختر و پسرای باحال

خستگی و غم

همه جا و همه چیز غرق غم و خستگی است

پس در ان دم که روح از ناامیدی می نالد رو بسوی که باید

کرد؟

بسوی هوس ؟نه !زیرا بهترین سال هایه عمر ما در این راه میگذرد

و هرگز بی فایده به نتیجه نمیرسد.

بسوی عشق؟..ولی عشق که ؟...برای دوره ای کوتاه؟

چنین عشقی به زحمتش نمی یارزد _برای ابد؟ چنین عشقی وجود نداردی

بسوی خاموشی و تنهایی؟ ولی به درون دل خویش بنگر: هیچ

نشانی از گذشته در ان نخواهی یافت

زیرا شادی ها و غم های همه همراه زمان رهسپار دیار عدم می شوند

بسوی هیجان های اتشین ؟به! مگر نه دیر یا زود رنج دلپذیر

تپش های دل جای خود را بسردی تلخ عقل و منطق خواهد سپرد؟

بسوی زندگی ؟ اوه ! وقتیکه در پایان این راه برگردی و بپشت سر نگری از این شوخی زشت و مبتذل وحشت خواهی کرد !

عشق ها و ارزوها این ها که هستی مرا به وجود اورده اند می خواهند در نا امیدی های بی انتها زندگی نابود شوند و این زوال غم انگیز را بی وفایی های روزگار در قلب ارزومند من به وجود اورده اند

جوانی در التهاب و سوزش بسیار دردناک تمام می شود و هنوز این پاداش برای سر گشتگی

من کافی نبوده که ناچار به یک عمر ناکامی و انزوا محکوم خواهم شد

+ نوشته شده در جمعه 86/6/9 ساعت 4:13 عصر توسط سارا | نظر

نیمه شعبان امد

...:::......:::...

نیمه شعبان است
وصدای سبز پای بهار می آید
زمزمه روشن عندلیبان وصل می وزد
نبض حضور منتشر شقایق در رگه های خشک غیرت زمین می تپد
و از مجمع اهل بیت گل سرخ ، رایحه دلاویز دیگری جاده های خاکی زمان را خوشبو می دارد
نگــــــــارا
روایت هجر تو
قصه العشق لا انفصام لها
همه لحظه های ماست ، دیگر اکنون
منتظران و چشم انتظارانت را به نگاهی و اشاره ایی و دعایی بنواز

انشا الله این آخرین شعبان انتظارمونه

یعنی میشه من تا ظهور آقا زنده مونم؟

یعنی میشه من یکی از اصحاب آقا باشم؟

یعنی میشه چشمهای من به جمال آقا روشن بشه؟

یعنی میشه آقا بیاد و این همه ظلم تموم بشه؟

یعنی میشه............

+ نوشته شده در سه شنبه 86/6/6 ساعت 11:20 عصر توسط سارا | نظر

عکس

دارم باهات حرف میزنم به حرفام گوش میدی؟

آره بازم داری لبخند میزنی مثل همیشه

منم شروع میکنم به دردودل

به اینکه از غم دوریت چه میکشم

به اینکه از نبودنت دارم نابود میشم ذره ذره آب شدم

هی من میگم و تو گوش میدی

هنوزم لبخند میزنی

خیلی وقته به حرف زدن با عکست عادت کردم

و تو باز لبخند میزنی

و شاید داری به من می خندی و میگی دیوانه به چی دل خوش کردی

برام خبر اوردن که یا یکی دیدنت

باور نکردم عکست به من لبخند میزد

گفتی که قصه ما تموم شده

باور نکردم عکست به من لبخند میزد

حالا خیلی وقته که به عکست دلخوشم

من به عکست لبخند میزنم

+ نوشته شده در سه شنبه 86/5/30 ساعت 4:14 صبح توسط سارا | نظر

قایقی خواهم ساخت

قایقی خواهم ساخت

خواهم انداخت به آب

دور خواهم شد از این خاک غریب

که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه عشق

قهرمانان را بیدار کند.

قایق از تور تهی

و دل از آرزوی مروارید

هم چنان خواهم راند

نه به آبی ها دل خواهم بست

نه به دریا-پریانی که سر از آب به در می آرند

و در آن تابش تنهایی ماهی گیران

می فشانند فسون از سر گیسوهاشان

هم چنان خواهم راند

پشت دریا ها شهری است

که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است

بام ها جای کبوترهایی است

که به فواره هوش بشری می نگرند

دست هر کودک ده ساله شهر شاخه معرفتی است

مردم شهر به یک چینه چنان می نگرند

که به یک شعله به یک خواب لطیف

خاک موسیقی احساس تورا می شنود

و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد

پشت دریا ها شهری است

که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است

شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند

پشت دریا ها شهری است

قایقی باید ساخت

سهراب سپهری

+ نوشته شده در دوشنبه 86/5/22 ساعت 4:8 عصر توسط سارا | نظر

این بار تو ...

خواب عجیبی بود
بعد از مدتها باز هم تو رو می دیدم
صورتت شادی رو نشون می داد
اما چشات دروغ می گفتن
توشون غم و غصه موج می زد
می خواستی ازم پنهونش کنی
اما من خوندمش
آره از تو چشات غم و غصتو خوندم
اومدم که بیام کنارت
اما ازم دور می شدی
با تعجب نگات کردم
دیدم تو هم یه جوری منو نگاه می کنی
انگار تو هم دلت می خواد بیای کنارم
اما نمی شه
نمی ذارن
اجازه نداری
سعی کردم تندتر بیام
سریعتر
دویدم
تو هم به طرفم دویدی
اما باز هم نمی رسیدیم
دستاتو کشیدی طرفم
منم کشیدم
اما باز هم ...
می خواستی گریه کنی
نذاشتمت
گفتم گریه نکن
بخند
من که هستم
گریه نکردی
اما نخندیدی
صدات کردم
نگام کردی
گفتم بیا از همینجا با هم باشیم
گفتی چه جوری؟
گفتم چشاتو ببند و دستاتو بکش طرفم
همین کارو کردی
منم دستامو کشیدم
گفتم حالا چی؟ من که دستاتو تو دستام حس می کنم تو چی؟
همون جور که چشات بسته بود خندیدی
بلند خندیدی
منم خندیدم
صدای خندت بلند شد
بلند بلند
دیگه نمی خندیدی
گریه می کردی
نه می خندیدی
میون خنده گریه می کردی
گفتم چیه؟ چی شده ؟
گفتی می ترسم فرزان
گفتم نترس من باهاتم من کنارتم مگه دستامو نگرفتی؟
گفتی این دروغه
گفتم اگه بخوای هیچ وقت دروغ نیست
تو راست می گفتی
دروغ بود
دروغی که هردومون دوسش داشتیم
اما من دلم می خواست راست باشه
نگام کردی
از اون نگاها که همیشه دلم می خواست یه بار با جرات تو چشات نگاه کنم
اما نتونستم
تو هم نتونستی
سرامون پائین بود
غصه باهامون بود
تو یه لحظه با هم همدیگرو صدا زدیم
خندمون گرفت
گفتم تو بگو
گفتی نه اول تو
گفتم دلم برات تنگ شده
دوست دارم بازم کنارم باشی
نزدیکم باشی
اونقدر نزدیک که دیگه هیچ کس و هیچ چیز نتونه از هم جدامون کنه
دلم می خواد مال من باشی
مال هم باشیم
سرم پائین بود
می گفتم و می گفتم
اما آروم نمی شدم
گفتم حالا تو بگو
گفتی همه حرفامو تو زدی
گفتی دلم می خواد فقط تو باشی
بی تو سخته خیلی سخت
کاشکی باشی واسه همیشه
داشتی گریه می کردی
گفتم نگام کن ببینم... داری گریه می کنی؟
با پشت دست اشکاتو پاک کردی
گفتی فرزان چی کار کنیم ؟
...
لحظه ای نگات کردم
گفتم بیا واسه هم دعا کنیم
بیا دعا کنیم دستامون به هم برسه
اون موقه دیگه هیچ وقت از هم جدا نمی شیم
اونوقت دیگه نمی ذارم یه قطره اشک تو چشات بشینه
گفتی من همیشه واست دعا می کنم
گفتم این بار واسه هردومون دعا کن
داشتم نگات می کردم
دلم می خواست بازم باهات حرف بزنم
اما صدای مادرم منو از خواب بیدار کرد
فرزان پاشو . پاشو فرزان
وقت تحویل ساله
بیدار شدم
یه نگاه به دور و ورم کردم
سفره هفت سینمون آماده و قشنگ روبروم چیده شده بود
همیشه همینجور بود
مادرم لحظه آخر سفره رو می چید
حس عجیبی داشتم
تو خواب گریه کرده بودم
اما خوشحال بودم از اینکه لحظه تحویل سال کنارم بودی
بلند شدم
وضو گرفتم
قرآنو باز کردم
چند آیه ازش خوندم
چشامو بستم
و آروم آروم تو دلم دعا کردم
برا تو
برا خودم
برا هردومون
برا همه
برا همه اونائی که دوسم دارن
برا همه اونائی که دوسشون دارم
برا همه اونائی که بایستی باشن اما نیستن
و شاید تا سال دیگه منو به جمع خودشون راه بدن
....

+ نوشته شده در چهارشنبه 86/5/17 ساعت 4:6 عصر توسط سارا | نظر

این بار تو ...

خواب عجیبی بود
بعد از مدتها باز هم تو رو می دیدم
صورتت شادی رو نشون می داد
اما چشات دروغ می گفتن
توشون غم و غصه موج می زد
می خواستی ازم پنهونش کنی
اما من خوندمش
آره از تو چشات غم و غصتو خوندم
اومدم که بیام کنارت
اما ازم دور می شدی
با تعجب نگات کردم
دیدم تو هم یه جوری منو نگاه می کنی
انگار تو هم دلت می خواد بیای کنارم
اما نمی شه
نمی ذارن
اجازه نداری
سعی کردم تندتر بیام
سریعتر
دویدم
تو هم به طرفم دویدی
اما باز هم نمی رسیدیم
دستاتو کشیدی طرفم
منم کشیدم
اما باز هم ...
می خواستی گریه کنی
نذاشتمت
گفتم گریه نکن
بخند
من که هستم
گریه نکردی
اما نخندیدی
صدات کردم
نگام کردی
گفتم بیا از همینجا با هم باشیم
گفتی چه جوری؟
گفتم چشاتو ببند و دستاتو بکش طرفم
همین کارو کردی
منم دستامو کشیدم
گفتم حالا چی؟ من که دستاتو تو دستام حس می کنم تو چی؟
همون جور که چشات بسته بود خندیدی
بلند خندیدی
منم خندیدم
صدای خندت بلند شد
بلند بلند
دیگه نمی خندیدی
گریه می کردی
نه می خندیدی
میون خنده گریه می کردی
گفتم چیه؟ چی شده ؟
گفتی می ترسم علی
گفتم نترس من باهاتم من کنارتم مگه دستامو نگرفتی؟
گفتی این دروغه
گفتم اگه بخوای هیچ وقت دروغ نیست
تو راست می گفتی
دروغ بود
دروغی که هردومون دوسش داشتیم
اما من دلم می خواست راست باشه
نگام کردی
از اون نگاها که همیشه دلم می خواست یه بار با جرات تو چشات نگاه کنم
اما نتونستم
تو هم نتونستی
سرامون پائین بود
غصه باهامون بود
تو یه لحظه با هم همدیگرو صدا زدیم
خندمون گرفت
گفتم تو بگو
گفتی نه اول تو
گفتم دلم برات تنگ شده
دوست دارم بازم کنارم باشی
نزدیکم باشی
اونقدر نزدیک که دیگه هیچ کس و هیچ چیز نتونه از هم جدامون کنه
دلم می خواد مال من باشی
مال هم باشیم
سرم پائین بود
می گفتم و می گفتم
اما آروم نمی شدم
گفتم حالا تو بگو
گفتی همه حرفامو تو زدی
گفتی دلم می خواد فقط تو باشی
بی تو سخته خیلی سخت
کاشکی باشی واسه همیشه
داشتی گریه می کردی
گفتم نگام کن ببینم... داری گریه می کنی؟
با پشت دست اشکاتو پاک کردی
گفتی عزیزم چی کار کنیم ؟
...
لحظه ای نگات کردم
گفتم بیا واسه هم دعا کنیم
بیا دعا کنیم دستامون به هم برسه
اون موقه دیگه هیچ وقت از هم جدا نمی شیم
اونوقت دیگه نمی ذارم یه قطره اشک تو چشات بشینه
گفتی من همیشه واست دعا می کنم
گفتم این بار واسه هردومون دعا کن
داشتم نگات می کردم
دلم می خواست بازم باهات حرف بزنم
اما صدای مادرم منو از خواب بیدار کرد
عزیزم پاشو . پاشو عزیزم
وقت تحویل ساله
بیدار شدم
یه نگاه به دور و ورم کردم
سفره هفت سینمون آماده و قشنگ روبروم چیده شده بود
همیشه همینجور بود
مادرم لحظه آخر سفره رو می چید
حس عجیبی داشتم
تو خواب گریه کرده بودم
اما خوشحال بودم از اینکه لحظه تحویل سال کنارم بودی
بلند شدم
وضو گرفتم
قرآنو باز کردم
چند آیه ازش خوندم
چشامو بستم
و آروم آروم تو دلم دعا کردم
برا تو
برا خودم
برا هردومون
برا همه
برا همه اونائی که دوسم دارن
برا همه اونائی که دوسشون دارم
برا همه اونائی که بایستی باشن اما نیستن
و شاید تا سال دیگه منو به جمع خودشون راه بدن
....

+ نوشته شده در دوشنبه 86/4/18 ساعت 5:1 صبح توسط سارا | نظر