من نباشم کی تو رویا موهاتو ناز می کنه؟
کی با بالای شکسته با تو پرواز می کنه؟
راست بگو من که نباشم اخمای پیشونیتو
کی میاد دونه دونه با حوصله باز می کنه؟
من نباشم کی گلای خواهشت رو آب می ده
کی با فریادت با حس عاشقی جواب می ده؟
من نباشم کی با چشمای تو سازشش می شه؟
با تموم مهربونی و غم و دیوونگیت
من نباشم کی واسه خوابت لالایی می خونه؟
تو تو هر هوایی باشی بازتو دنیات می مونه؟
من نباشم کی بهت میگه بازم عاشقتم؟
اگه حتی دلمو بشکنه و برنجونه
من نباشم کی تحمل می کنه کار تو رو؟
با رقیب گشتنا و اذیت و ازار تو رو
تو خودت داور میدون شو بگو من نباشم
کیه که جواب نده تلخی رفتار تو رو؟
من نباشم کی برات قصه می گه تا بخوابی؟
کی میاد سراغ رویات تو شبای مهتابی؟
من نباشم کی کلافت می کنه با سوالاش؟
کی تو رو به هم می ریزه با بیان خیالاش؟
من نباشم کی تو هر چیزی بگی گوش می کنه؟
کی به خاطر تو دنیا رو فراموش می کنه؟
من نمی گم، تو بگو که کی زمون قهر تو
همه ی مردم دنیا رو سیاهپوش می کنه؟
من نباشم کی تو رویا درو روت وا می کنه؟
هر چی که گم می کنی یه جوری پیدا می کنه؟
من نباشم کی واست حرفای رنگی می زنه؟
دیگه کی حرف چشم به اون قشنگی می زنه؟
کیه که بدونه دیشب با رقیبش بودی و
انقد عاشقت باشه بازم بهت نگاه کنه؟
من نباشم کی میاد انقد برات دعا کنه؟
هر چی برگردونی روتو، باز تو رو صدا کنه؟
من نباشم می دونم تو استراحت می کنی
اولش ساده به این نبودن عادت می کنی
اما وقتی فهمیدی راس راسی عاشقت بودم
نمی گی، اما یه کم احساس غربت می کنی
من نبودم یه روز امتحان کن و بگو چی شد؟
اگه امتحان می کردی تو، چقد چیزا می شد
بعد امتحان اگه یه وقت کسی بود مثه من
نشونم بده بگو شاگرد اولت کی شد؟
من نباشم می دونم فکر می کنی خودخواهیه
ولی این حقیقته، قصه ی آب و ماهیه
هیچکسی نمی تونه انقد دوست داشته باشه
عشق من یه عشق آسمونی و الهیه